Լիլիթ Կարապետյանի հերոսները կարծես ապրել են մարդկության ամբողջ պատմությունը՝ սկզբից էլ առաջ ու վերջից էլ հետո: Կյանքը նրանց համար ինչ-որ բան վերհիշելու եւ հիշողությունների մեջ կողմնորոշվելու ընթացք է՝ անցյալի հիշողություններ, ներկայի հիշողություններ, ապագայի հիշողություններ: Գրողական, արդեն կարելի է ասել՝ հասուն վարպետությամբ հեղինակը վկայագրում է դրանց պատճառած եւ՛ տառապանքն ու ցավը, եւ՛ ուրախությունն ու հրճվանքը։