Առաքել Սեմիրջյանի «Հետողորմյա» գիրքը հիշողությունների առերեսումն է շարունակություն չունեցող իրականության հետ: Հեղինակի լեզուն հրավիրում է մտերիմ միայնության։ Գրքի հերոսները՝ ապրող, թե՝ մեռած,– նրանք կյանքի երկու կողմում են,– պատմվածքից պատմվածք ծնվում են նորից: «Հետողորմյան» ուժեղ հումորով գրված գիրք է, որը պատմում է Հայաստանի մասին։ Անկախության երկու կողմի մասին։ Հերոսները ժամանակակից են։ Ողբերգական կերպարներ, որոնց հետ մեզ հարազատեցնում է գրքի լեզուն։ Այս գիրքը զգացողությունների հրավառություն է։ Ընթերցողն այդ հրավառության սպառողը չէ, այլ՝ շարունակողը։