Գրքում ներկայացված են նշանավոր Շվեյցարացի գրող և քաղաքական գործիչ Գոթֆրիդ Քելլերի (1819-1890) «Զելդվիլայի բնակիչները» շարքից երկու նովել՝«Հագուստն է ստեղծում մարդուն», որը համարվում է գերմանալեզու արձակի գլուխործոց և ամուսնական զույգի մասին «Շահարկված սիրային նամակները» սատիրական նովելը։ «Հագուստն է ստեղծում մարդուն» դասվում է գերմանալեզու գրականության ամենահայտնի պատմվածքների թվին, նրա հիման վրա նկարահանվել են ֆիլմեր/ 1921, 1940, 1962/, ստեղծվել օպերաներ/1907-22, 1926-1934, 1966-69/, գրվել գրաֆիկական նովել/ 2016/, թատերական պիես/1950/, պանտոմիմաներ/1957, 1973/: Նովելում երիտասարդ դերձակը իր վարպետի սնանկանալուց հետո գալիս է հարևան քաղաք: Նա հագնված էր ճաշակով և հագի գեղեցիկ թիկնոցի պատճառով արժանանում է մեծ հարգանքի ու պատվի, սխալմամբ ընդունվում որպես կոմսի որդի: Այդ թյուրիմացության պատճառով փորձում է փախչել քաղաքից, բայց սիրահարվում է հարուստ պետական խորհրդականի դստերը և որոշում ամուսնանալ նրա հետ: Թյուրիմացությունը կամ խաբեությունը ի վերջո մերկացվում է, պատմությունը սակայն ավարտվում է սիրահար զույգի ամուսնությամբ և աղքատ դերձակը դառնում է հարուստ մահուդավաճառ և դերձակ: «Շահարկված սիրային նամակները» սատիրական պատմություն է ամուսնական մի զույգի մասին, որտեղ ամուսինը գրող դառնալու մոլուցքով տարված, կորցնում է իր խաղաղ ընտանեկան կյանքը, կնոջը և գրող դառնալու հեռանկարը: Պատմվածքի հիման վրա նկարահանվել են ֆիլմեր/1941,1969/: Ֆրիդրիխ Նիցշեն Քելլերի այս ստեղծագործությունը համարում է գերմանական արձակի գանձ: