Ընթերցողի ուշադրությանն է ներկայացվում Էռնեստ Հեմինգուեյի՝ հետմահու լույս տեսած հուշագրական վեպը։ Մեր առջև է հառնում 1920-ականների Հեմինգուեյյան Փարիզը: Հեղինակը պատկերում է իր գրողական առաջին քայլերը, ժամանակի բանաստեղծներին, նկարիչներին, արվեստագետներին, կնոջն ու նորածին զավակին, իր հաջողումներն ու ձախողումները, հիասթափություններն ու տարերքները։ Տասնամյակներ շարունակ այս վեպը տպագրվել է ըստ 1964-ի անդրանիկ հրատարակության: Սակայն 2009-ին գրողի որդին՝ Փաթրիքը և թոռը՝ Շոնը, ահռելի աշխատանք կատարելով, վերականգնեցին վեպի բնագիրն այնպես, ինչպիսին այն եղել էր հեղինակի կենդանության օրոք: Վերականգնված բնագիրը հայերեն հրատարակվում է առաջին անգամ, և հայ ընթերցողը հնարավորություն ունի նորովի ծանոթանալու Հեմինգուեյի վերջին գլուխգործոցներից մեկին: