Իսրայելցի գրող Ամոս Օզի «Հուդա» վեպը դավաճանության եւ դրա էության, հրեա-քրիստոնեական կապերի մութ կողմերի մասին է, որոնք կարեւոր հետք թողեցին արաբ-հրեական ժամանակակից պատմության վրա: Ամոս Օզի փիլիսոփայական, քաղաքական, կրոնական հայացքներն արտահայտվում են բարդ հոգեբանական թնջուկներով ու լարված հարաբերություններով, բայց միեւնույն ժամանակ գեղեցիկ պատմությամբ, որ ծավալվում է հին Երուսաղեմի խորհրդավոր մթնոլորտում: