Գիրքը նվիրված է հայ ազգի էության քաղաքակրթական հասունացման ընթացքին։ Այդ ընթացքը պայմանականորեն բաժանելով փուլերի՝ որոշակիացվում են ազգային համակեցության կազմակերպման, այն պետականության միջոցով կատարելագործելու և ազգային ներուժի արտահայտման հնարավորությունների ընդարձակման ուղիները։ Գիրքը սրանով լույս է սփռում այնպիսի հարցերի վրա, ինչպիսիք են՝ ո՞րն է հայ մարդու և ազգի՝ անձնական, հասարակական և պետական կյանքի նկատմամբ վերաբերմունքի առանձնահատկությունը, այդ մակարդակներում ապրելու շարժիչ ուժը, ի՞նչ դեր ունի, կարող է և պետք է ունենա պետականությունը հայ մարդու և ազգի կենսագործունեությունում և, ի վերջո, համամարդկային մակարդակում ո՞րն է հայ ազգի քաղաքակրթական առաքելությունը և կենսիմաստը: