Երբ Օրհանի փայլուն ու էքսցենտրիկ պապին (մարդ, որ քիլիմներ գործելով, մի ամբողջ կարողություն է ստեղծել), մահացած են գտնում ներկի տակառի մեջ, Օրհանը ժառանգում է նրա՝ տասնամյակներով կերտած գործը: Բայց պապի կտակն ավելի շատ հարցեր է բարձրացնում, քան պատասխաններ տալիս: Քեմալն ընտանեկան կալվածը կտակել է անծանոթի` տարեց մի կնոջ, որն ապրում է հազարավոր մղոններ հեռու` Լոս Անջելեսի հայկական մի ծերանոցում: Այս կնոջ գոյությունն ու անցյալի գաղտնի լինելը ավելի են խորացնում այն առեղծվածը, թե Օրհանի պապն ինչու պիտի Թուրքիայի իրենց տունը, որդու կամ թոռան փոխարեն, կտակեր մի անծանոթ կնոջ: Զինված միմիայն Քեմալի հին նկարչական ալբոմներով ու անարդարությունը շտկելու ձգտմամբ` Օրհանը բարձրանում է Լոս Անջելես թռչող ինքնաթիռ: Լոս Անջելեսում բազում հանդիպումներից հետո նա ոչ միայն ջրի երես է հանում ութսունյոթամյա Սեդայի պատմությունը, որը վերջինս այնքան զգուշորեն թաքցնում էր, այլեւ բացահայտում, որ Սեդայի անցյալը սպառնում է իր` Օրհանի ապագային։ Պատմվելու դեպքում Սեդայի պատմությունը կարող է չեղարկել այն ժառանգությունը, որ Օրհանի ընտանիքի բարգավաճման հենքն է: Օսմանյան կայսրության վերջին տարիների ու 1990-ականների միջեւ ժամանակի մեջ հետ ու առաջ գնալով` Օրհանի ժառանգությունը ասք է կրքոտ սիրո, անասելի սարսափների, անհավատալի տոկունության` ընտանիքին հետապնդող ծպտված պատմությունների մասին։