Բարի գալուստ «Զանգակ» գրատան պաշտոնական կայք: Պատվիրիր զանգ հիմա
Զամբյուղ

Երբ սերը կա, մահը չկա. Հանդիպում Վարդան Պետրոսյանի հետ

Երբ սերը կա, մահը չկա. Հանդիպում Վարդան Պետրոսյանի հետ

 

Նոյեմբերի 10-ին «Զանգակ» գրատունը հերթական անգամ հյուրընկալել էր դերասան Վարդան Պետրոսյանին: Հանդիպումն անցավ ջերմ և մտերմիկ միջավայրում:

 Վարդան Պետրոսյանը, հիմք ունենալով իր գիրքը, հանդիսատեսին պատմեց մի քանի դեպքեր բանտային կյանքից, հարցեր հնչեցին գրքի մասին, գրքում տեղ գտած սիրո և համերաշխության մասին. ինչպե՞ս հասնել քրիստոնեական այդ մաքուր սիրուն ու կարողանալ բարդ պայմաններում սիրել: Պետրոսյանը խոսեց սեր երևույթի մասին. երբ սերը կա, մահ չկա: Պետք է կարողանալ բոլոր պայմաններում սիրել ու գնահատել կողքիդ մարդուն: Անգամ պատերազմի ժամանակ սերը, իրոք, փրկիչ ուժ կարող է ունենալ: Ինչքան մոտ էինք վտանգին ու սահմանին, այնքան ավելի շատ սեր կար. փաստում է Վարդան Պետրոսյանը: Ատելությունը կկործանի մարդկանց, իրար տանել չկարողանալն ու իրարից խորշելը մեզ կհանգեցնի դատարկության:

Ինչքան դժվար է կալանավայրում կյանքը, բայց ինչքան է դա մտերմացնում մարդկանց: Ի՞նչ են մտածում, ի՞նչ են կարդում կամ կարդո՞ւմ են, թե չեն կարդում, ինչպես են կապ պահում իրենց սիրելիների հետ, ինչ են մտածում: Ահա, այս և այլ մի շարք հարցերի ու պատմությունների պատասխանները դուք էլ կարող եք գտնել «Սկիզբը» գրքում:

Դերասանը հիշեց նաև երիտասարդական տարիքից մի շարք պատմություններ, թե ինչպես էին հավաքվում ընկերներով, երգում էին ու նվագում դասերի հաշվին: Հիշեց հին երևանյան փողոցներն ու սրճարանները, երևանյան կոլորիտը, որն այնքան տաք ու հարազատ էր:

Պետրոսյանը խոսեց նաև ժամանակակից մարդու խնդիրների ու պահանջմունքների մասին: Մարդիկ պիտի մաքրվեն, որովհետև առանց սրա անհնար է: Հիմա սերը պակասում է մեր կյանքից, առաջ են գալիս այլ խնդիրներ, որոնք կյանքն ավելի են բարդացնում: Գուցե, հենց իր գիրքը կարողանա օգնել մարդկանց սովորել սիրել ու մաքրվել կյանքի բարդ պայմաններում: Քննարկվեց նաև ծնող-երեխա հարաբերությունները, ինչպես խոսել երեխաների հետ: Արդյո՞ք այսօրվա ու տարիներ առաջվա մարդիկ նույնն են, արդյո՞ք մայրերից նույն դաստիարակությունն ենք ստանում, շարո՞ւնակում ենք մնալ ուժեղ ու սովորել պայքարել:

Երեկոն վերջում համեմվեց կիթառի հնչյուններով: Պետրոսյանը նվագեց երգեր Ազնավուրից և ևս հեղինակային մի շարք երգեր: Հանդիսատեսը պարոն Պետրոսյանին խնդրեց մակագրել գրքերը, լուսանկարվել, կորզել խոստումներ՝ հաջորդ անգամ ևս հանդիպելու:

 

Քեզ կհետաքրքրի նաև