Երբ սկսվեց ստալինյան բռնաճնշումների երկրոդ՝ 1949թ․-ի հզոր ալիքը, հայ մեծանուն երգիծաբան Լեռ Կամսարը դեռ առաջինից՝ 1935թ-ի բռնադատումից չէր ձերբազատվել։ Երեքամյա սիբիրյան ճամբարից հետո նա Գեղարքունիքի Տորֆավանում դեռ «ազգի թշնամի» աքսորական էր։ Նրանից բացի աքսորավայրում կային ևս չորս բախտակից աքսորյալներ՝ երեքը հայ, մեկը ռուս: Ոչ ոք չգիտեր, որ ռուսը նույնպես աքսորական է: Հայերից մեկի ազգանունը Կարմրամորուքյան էր:
Սկսվեց տարհանման երկրորդ ալիքը: Ամեն առավոտ «Չոռնի վոռոնը*» գիշերը աքսորականներից մեկին տանում էր: Մյուսները մղձավանջի մեջ սպասում էին իրենց հերթին:
Երգիծաբանը հաց չորացրեց, մի կերպ տաք հագուստ գլուխ բերեց: Բանտի ներքնակը, երկաթե բաժակը և աքսորական ճամպրուկը կազմ պատրաստ էին՝ վերջին խառնաշփոթին մոռացության չմատնվելու համար: Երբ մեքենայի հռնդյուն էր լսվում, կամ միլիցիա էր երևում գյուղում, տանեցիներն անմիջապես գյուղխորհուրդ էին շտապում՝ իմանալու համար գալու նպատակը: Վեց ամսվա ընթացքում հերթով կրկնակի աքսորի ենթարկվեցին մյուս երեք ազատ աքսորականները: Վերջինը ռուսն էր: Ի դեպ, այդ ժամանակ միայն իմացվեց, որ նա ևս բռնադատված է: Ուներ կին և երեխա, որը ծնվել էր Տորֆավանում: Նրան տանելուց հետո ընտանիքը Ռուսաստան մեկնեց:
Ի զարմանս բոլորի, Լեռ Կամսարին չտարան: Բայց սպասման ահն ու սարսափը դեռ երկար հետապնդում էր նրան...
Order books and get fast delivery anywhere in the world.
For more information about the terms of delivery and payment methods, see here.
