Դասագրքում ներկայացվում են արդի արևելահայերենի ձևաբանական նորմը և դրա զարգացման հիմնական ուղղությունները: Բուհերի բանասիրության ֆակուլտետներում գործածվող դասագրքերը տասնամյակ(ներ)ի կենսագրություն ունեն և բնականաբար չեն կարող արտացոլել ձևաբանության զարգացման ընթացքի նոր փոփոխությունները: Այս ձեռնարկումը կոչված է նախ և առաջ արձանագրելու ժամանակակից արևելահայերենի ձևաբանական համակարգի այդ իրողությունները: Դասագիրքը մատուցում է առավելապես կիրառական գիտելիքներ: Այդ իսկ պատճառով նրանում զետեղված է գործնական հարուստ նյութ՝ առատ օրինակներով, ծանոթագրություններով ևն: Գործնական նյութին խստորեն առնչվող տեսական հարցերի վերաբերյալ տարբեր լեզվաբանների կարծիքները համառոտ շարադրված են ՏԵՍԱԿԵՏ–ներով: Քերականական մի շարք իրողություններ ներկայացվում են նոր մոտեցումով, դասակարգման ու մատուցման առավել հստակ մեթոդաբանությամբ: Ձեռնարկում զետեղվել է քերականական իրողությունների վերաբերյալ գործնական հարուստ նյութ, որը շարադրանքում տրվում է առատ օրինակներով, ծանոթագրություններով ևն: Օրինակները քաղված են գրական հայերենի գործառման տարբեր ոլորտներից՝ գեղարվեստական գրականություն, զանգվածային լրատվամիջոցներ, պաշտոնական և ակադեմիական գրագրություն: Օրինակների մի զգալի մասը վերցված է գործածվող կենդանի գրական լեզվից. դրանով ավելի տպավորիչ ու վստահելի է դառնում լեզվական փաստի նկարագրությունը: Դասագիրքը նախատեսված է բուհերի բանասիրության ֆակուլտետների ուսանողների, հայոց լեզվի ուսուցիչների և բոլոր նրանց համար, ովքեր հետաքրքրվում են հայերենի քերականությամբ: