Արդյոք հնարավո՞ր է աղբանոցում հայտնաբերել Լուդոլֆ Լիբերտի եւ Կարլ Պադեգի նկարները։ Արդյոք հնարավո՞ր է կաթոլիկների դպրոցի ֆուտբոլի անհաղթ թիմին «մի լավ դաս տալ»։ Ինչպե՞ս խուսափել Կապիկի եւ Չաղի տված կոճա կները կուլ տալուց։ Ի՞նչ է անում նախկին նոտարը աղբա նոցում։ Արդյոք Ամերիկայից Լատվիա տեղափոխված դաս ընկերուհին կարո՞ղ է դառնալ «ամենայուրայինը»։ Այս հարցերը պարզ պատասխաններ են ակնկալում, եւ դրանք կարելի է գտնել այս գրքում։ Դաումանտը սովորական, բայց միաժամանակ շատյուրահատուկ տղա է, որի ծնողները մահացել են ավտովթարից։ Չորս տարի նրան ֆուտբոլի գնդակի նման մի բարեկամից մյուսի մոտ են ուղարկել։ Տղան սկզբում հատուկ դպրոց է հաճախել, ապա սովորական դպրոց տեղափոխվել, որտեղ, տարբեր դժվարություններ հաղթահարելով, ոչ միայն ընկերացել է համադասարանցիների հետ, այլեւ զգացել առաջին սիրո թրթիռը։ Ծաղրանքների ենթարկվող Դաումանտին հաջողվում է անգամ դպրոցի հերոս դառնալ, օրինակ, երբ կաթոլիկների դպրոցի թիմի հետ ֆուտբոլի խաղում դառնում է երկու գոլի պատվավոր հեղինակ։ Այս պատմությունը, որի հեղինակին չի կարելի մեղադրել հումորի բացակայության պատճառով, ընդհանուր առմամբ առօրյայի, երբեմն նաեւ տխուր իրադարձությունների մասին է։ Ընթերցողի մեջ հարց է առաջանում՝ ինչո՞ւ են Դաումանտին շրջապատում ամենակարողներ ու ճուտոներ, որոնք չեն զլանում օգտագործել իրենց յուրահատուկ բառապաշարի «մարգարիտները»։ Այն պահին, երբ թվում է՝ Դաումանտն այլեւս չի դիմանա, միայնակ է, նրա կողքին հայտնվում է Իլզիտեն։ Այս գիրքը կարդալիս եւ՛ երեխաների, եւ՛ մեծերի դեմքերին ժպիտ է հայտնվում։ Գուցե նաեւ ծիծաղ։ Լիաթոք ծիծաղ։ «HAVE A NICE DAY! Գրեթե սիրային պատմություն»-ը նաեւ դեռահասների առաջին սիրո մասին է։